W dobie superkomputerów sejsmogram jest nam w stanie dostarczyć coraz więcej informacji o strukturze Ziemi. Dynamicznie rozwijające się metody inwersji pełnej formy falowej mogą umożliwić nam niezależne określenie parametrów, które uprzednio znaliśmy tylko w sposób pośredni - na przykład gęstości. Pokrótce scharakteryzuję, jaki jest wpływ regionalnych niejednorodności gęstości na zapis sejsmiczny, oraz do jakiego stopnia jest możliwe określenie gęstości niezależnie od prędkości. Pokażę uzyskany poprzez inwersję pełnej formy falowej regionalny model Półwyspu Iberyjskiego i użyję analizy składowych pryncypialnych w celu określenia, na ile niezależnie możemy znać jej rozkład.

Uwaga! Sala B4.58 jest w nowym budynku Wydziału Fizyki (skrzyżowanie ulic Banacha i Pasteura). Dojście również od ulicy Pasteura. Windą proszę udać się na IV piętro i prawie do końca na południe (w stronę ulicy Banacha), po lewej stronie. Jej zaletą jest, że na kawę/herbatę będziemy mieli tylko 10 metrów.