Metoda ta polega na reprezentowaniu molekuł jako zbioru sztywnych, nieodkształcalnych elementów.
W bioinformatyce, takie podejście umożliwia:

• Modelowanie strukturalne białek i innych makrocząsteczek, gdzie części białek są traktowane jako sztywne dyski.
• Analizę dynamiki kompleksów białkowych i ich interakcji, co pomaga w zrozumieniu mechanizmów biologicznych na poziomie molekularnym.
• Badanie procesów, takich jak fałdowanie białek, gdzie poszczególne elementy łańcucha polipeptydowego są modelowane jako sztywne segmenty.

Dzięki tej metodzie możliwe jest przeprowadzenie symulacji, które pomagają przewidzieć zachowanie i funkcje biomolekuł, co jest kluczowe dla zrozumienia procesów biologicznych i opracowywania nowych leków.

Zapisy mailowe u pana dr hab. Konrada Kossackiego, prof. ucz.: Konrad.Kossacki@fuw.edu.pl .