Plazmonika jest nową dziedziną nauki z pogranicza optyki i fizyki ciała stałego badającą oraz wykorzystującą zjawisko powierzchniowego rezonansu plazmonowego (ang. Surface Plasmon Resonance) zachodzącego w wyniku wzbudzenia kolektywnych oscylacji ładunku na powierzchni przewodnika. W efekcie na granicy metal-dielektryk pojawia się powierzchniowa fala elektromagnetyczna (powierzchniowy plazmon-polaryton)wykazująca silne wzmocnienie pola elektromagnetycznego oraz zlokalizowanie przy powierzchni metalu, gdzie głębokość wnikania w ośrodek dielektryczny jest mniejsza od długości fali. Szczególne własności powierzchniowych plazmonów-polarytonów oraz rozwój metod wytwarzania nanostruktur metalicznych pozwoliły na powstanie nowych kierunków badań, oraz opracowanie nowych układów o dużym znaczeniu poznawczym i aplikacyjnym mających zastosowanie w takich dziedzinach wiedzy jak telekomunikacja, medycyna czy technologiach wykorzystujących odnawialne źródła energii. W naszej grupie zajmujemy się projektowaniem, modelowaniem, wytwarzaniem oraz charakteryzacją nonostruktur plazmonicznych, jak również rozwojem nowych technik wytwarzania oraz charakteryzacji tychże nanostruktur do zastosowań w szeroko pojętej fotonice, fotowoltaice, bioczujnikach i innych. Do najważniejszych osiągnięć grupy należy opracowanie technologii wytwarzania ultragładkich warstw srebra do zastosowań w układach plazmonicznych oraz wysokorozdzielczych sond do skaningowej mikroskopii bliskiego pola SNOM. Wyniki tych prac zostały opublikowane w następujących artykułach:
Obecne badania dotyczą
| |
dr Piotr Wróbel |
prof. dr hab. Tomasz Szoplik | |
mgr Dominika Świtlik |