W pracy przeprowadzono analizę wpływu warunków meteorologicznych na pionową zmienność własności optycznych aerozoli. Objęte analizą wielkości obejmowały aerozolowy współczynnik rozpraszania światła (ASC), wykładnik Angstroma (SAE) oraz promień efektywny cząstek pyłu Reff w zależności od stopnia zachmurzenia, prędkości wiatru, gradientu temperatury powietrza oraz kierunku napływu mas powietrza.
Dane pomiarowe zebrano z czujników rozstawionych na pięciu poziomach, na ścianach budynku Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Pomiary w środowisku miejskim mogą dostarczać ciekawych wyników i wniosków, jednak należy pamiętać, że w niekontrolowanych warunkach są obarczone znacznymi błędami, związanymi m. in. z lokalnym nagrzewaniem się powierzchni czy z obecnością turbulencji generowanych przez zabudowę miejską.
Szczególną uwagę poświęcono zmianom sezonowym. Większe średnie wartości ASC zaobserwowano zimą, stwierdzono również wzrost średnich wartości wielkości cząstek. Jednak mimo większych stężeń zanieczyszczeń zimą zaobserwowano, że podczas warunków sprzyjających
(intensywne mieszanie), wielkości optyczne wskazywały na istotną poprawę jakości powietrza. W sezonie letnim zaobserwowano mniejszy wpływ zmian meteorologicznych na wielkości optyczne, co mogło być związane z efektywnym wymieszaniem masy powietrza, charakterystycznym dla tego okresu.
Największą zmienność parametrów optycznych zaobserwowano na najniższych wysokościach, gdzie skoncentrowane są źródła emisji oraz gdzie warstwa graniczna atmosfery jest najbardziej wrażliwa na lokalne warunki meteorologiczne. Najistotniejszy wpływ na pionowe różnice aerozolowego współczynnika rozpraszania światła wywierał dodatni gradient temperatury. Zmiany wykładnika Angstroma oraz promienia efektywnego były niewielkie, jednak generalnie obserwowano mniejsze średnie wielkości cząstek na wyższych poziomach. W warunkach zwiększających konwekcję i wysokość warstwy granicznej, pionowe zróżnicowanie wartości parametrów optycznych było mniej wyraźne.