Zaburzenia ze spektrum autyzmu stanowią część zaburzeń neurorozwojowych i charakteryzują się przede wszystkim utrzymującymi się deficytami zdolności inicjowania i podtrzymywania interakcji społecznych, a także szeregiem powtarzalnych, nietypowych lub przesadnych wzorców zachowań, zainteresowań lub czynności. Jednak ich istotną cechę stanowią również zaburzenia funkcji wzrokowych i przetwarzania wzrokowego, które mogą pełnić rolę dodatkowego kryterium diagnostycznego. Przeprowadzone w obecnej pracy badania wskazują na częstsze zaburzenia konwergencji i ruchów śledzących u dzieci dotkniętych spektrum autyzmu, jak też zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, co sugeruje, że konsultacja okulistyczna i optometryczna jest niezbędna zarówno w trakcie diagnozowania, jak i po postawieniu diagnozy ASD.