Praca badawcza poświęcona świadomości osób miopijnych w dziedzinie krótkowzroczności oraz analizie roli specjalistów w budowaniu wiedzy pacjentów. W pierwszym rozdziale przedstawiono epidemiologię oraz czynniki ryzyka rozwoju i progresji miopii, ze szczególnym uwzględnieniem zmian spowodowanych przez pandemię Covid-19. Przybliżono schemat postępowania, zaproponowany przez The International Myopia Institute (IMI), który obejmuje regularne wizyty optometryczne i okulistyczne, a także szereg badań diagnostycznych, takich jak: fotografia dna oka, topografia rogówki/optyczna koherencyjna tomografia przedniego odcinka gałki ocznej (ASOCT), pomiar długości gałki ocznej, USG, perymetria i optyczna koherencyjna tomografia tarczy nerwu wzrokowego z oceną warstwy włókien nerwowych. Zwrócono uwagę na konieczność edukowania pacjentów w celu poszerzania ich świadomości. W drugim rozdziale zaprezentowano metodologię badań. W celu uzyskania odpowiedzi na nurtujące pytania zastosowano technikę sondażu diagnostycznego.
W części empirycznej przedstawiono i przeanalizowano zebrane informacje na temat częstości konsultacji optometrycznych i okulistycznych, znajomości różnych metod korekcji wady wzroku oraz świadomości konieczności podejmowania działań profilaktycznych. Na podstawie uzyskanych wyników potwierdzono hipotezę główną, która mówi, że: poziom świadomości na temat krótkowzroczności wśród pacjentów krótkowzrocznych jest niski, dlatego istnieje duża potrzeba wdrażania działań profilaktycznych przez specjalistów, w celu zapobiegania negatywnych skutków rozwoju i progresji miopii.