Praca dotyczy wytwarzania nanostruktur plazmonicznych metodą fizycznego osadzania z fazy gazowej do zastosowań w bioczujnikach. Przedstawiono w niej wypracowaną procedurę otrzymywania dwóch geometrii metalicznych nanoobiektów: sferycznych nanocząstek formowanych w wyniku wygrzewania cienkich warstw srebra oraz podłużnych nanosłupków powstających w procesie naparowywania metalu pod kątem.

Szczegółowo omówiona została optymalizacja procesów otrzymywania powyższych nanostruktur, która wymagała zrozumienia wpływu i odpowiedniego dobrania następujących czynników: typ substratu, grubość, prędkość i kąt napylania oraz temperatura, czas i sposób wygrzewania naparowanych warstw. Pokazano, że zoptymalizowane procedury pozwalają na otrzymywanie nanocząstek srebra o wybranej średnicy z zakresu 7-116nm o dobrze określonym rezonansie plazmonowym i jednorodnym pokryciu podłoża o powierzchni kilku centymetrów kwadratowych. Określono także parametry wzrostu metalicznych nanosłupków zorientowanych prostopadle albo pod kątem względem powierzchni podłoża.

Zaprezentowano także wyniki eksperymentu czujnikowego, który wykazał czułość wytworzonych podkładów rzędu kilkudziesięciu nm/RIU, co potwierdza ich przydatność w zastosowaniach bioczujnikowych. Ponadto zaproponowano i przetestowano nowatorskie rozwiązania technologiczne mające na celu stabilizację fizyczną oraz chemiczną nanocząstek na podłożu szklanym, które dodatkowo poprawiają odpowiedź plazmoniczną układu i znacząco ułatwiają zastosowanie metalicznych nanostruktur w komercyjnych układach bioczujnikowych.