Przeprowadzono ankietę, w której wzięło udział 357 ankietowanych. Celem było sprawdzenie czy zwiększona ekspozycja przy ekranie komputera wpływa na nasilenie symptomów związanych z zaburzeniami widzenia obuocznego oraz akomodacji. Nie wykazano korelacji pomiędzy ilością spędzonego czasu a wynikami opartymi na podstawie kwestionariusza COVD – QOL. Wykazano istotne zwiększenie ilości czasu przed ekranem komputera w czasie pandemii niż przed nią, a także nasilenie się symptomów. Mimo iż kobiety spędzały mniejszą ilość czasu niż mężczyźni w dwóch okresach, ich wyniki sugerowały większe nasilenie niż w grupie mężczyzn. Największe nasilenie wśród symptomów zaobserwowano w przypadku łzawienia, pieczenia, swędzenia oczu, a także pogorszenia widzenia pod koniec dnia. W przypadku pojawienia się uciążliwych objawów wyłącznie 10% ankietowanych wybrałoby optometrystę, a 14% zlekceważyłoby problem. W pracy również opisano jeden z modeli wyjaśniających prawdopodobne powstawanie wad refrakcji oraz zaburzeń widzenia obuocznego tj. model stresu punktu bliskiego wg. Skeffingtona.