Niniejsza praca dotyczy niedawno zaproponowanej techniki obrazowania optycznego, IMM (ang. Interscale Mixing Microscopy). Metoda ta, poprzez wzmocnienie sygnału pochodzącego od podfalowego obiektu ze względu na obecność w sąsiedztwie obiektu odniesienia (np. dwuwymiarowej siatki dyfrakcyjnej) o znanym widmie przestrzennym, umożliwia odtworzenie informacji o podfalowym obiekcie z pomiaru w polu dalekim. Celem pracy była analiza możliwości i ograniczeń metody IMM poprzez symulacje numeryczne. W ramach niniejszej pracy zaproponowano trzy metody analizy sygnały IMM, pozwalające na odzyskanie informacji o położeniu obiektu na siatce: metodę korelacyjną, koincydencyjną oraz dekonwolucyjną. Celem przeprowadzenia pełniejszej rekonstrukcji obiektów zaproponowano również dwa algorytmy optymalizacyjne: algorytm symulowanego wyżarzania oraz algorytm genetyczny. Za pomocą algorytmów optymalizacyjnych, oprócz lokalizacji, możliwe było również znalezienie rozmiaru obiektów. Porównano wyniki rekonstrukcji dla różnych funkcji kosztu użytych w optymalizacji, opierających się na normach L1 oraz L2; w szczególności uwzględniono wpływ szumu o różnym natężeniu na jakość rekonstrukcji.