Choć sól morska stanowi większość aerozoli obecnych w atmosferze Ziemi, jej wpływ na klimat
w zakresie podczerwieni termalnej pozostaje nieznany. W pracy dokonano symulacji koncentracji
soli w powietrzu, jej własności optycznych oraz wymuszenia radiacyjnego z nią związanego.
Posłużono się modelem transportu aerozoli NAAPS, autorskim modułem optycznym
oraz modelem transferu promieniowania Fu–Liou. Otrzymano wyniki, które wskazują na duże
znaczenie efektu dodatniego wymuszenia radiacyjnego w zakresie promieniowania długofalowego
w obszarach polarnych, zwłaszcza w rejonie Arktyki (sumaryczne wymuszenie do +0,5
W/m2 na górnej granicy atmosfery). Rezultaty obliczeń w zakresie krótkofalowym porównano
z wartościami raportowanymi w literaturze.