W pracy przedstawione zostały podstawy teoretyczne wyznaczania własności optycznych aerozoli na podstawie metod zdalnych. Omówiono wybrane techniki teledetekcji pasywnej i aktywnej. Opracowano metody wyznaczania grubości optycznej aerozoli oraz albeda pojedynczego rozpraszania na podstawie synergii pomiarów satelitarnych i naziemnych. W tym celu wykorzystano pomiary z satelity Meteosat Second Generation 2 oraz naziemne pomiary zdalne wykonywane przy użyciu fotometru słonecznego i ceilometru. Na podstawie danych pomiarowych z 1-2.04.09r. zasymulowana została radiancja i reflektancja układu Ziemia-atmosfera. Uzyskane wyniki zostały porównane z danymi satelitarnymi. Następnie poprzez minimalizację funkcji kosztu wyznaczone zostały grubość optyczna oraz albedo pojedynczego rozpraszania.