Prędkości fal sejsmicznych P i S w dolnej litosferze strefy brzeżnej kratonu wschodnioeuropejskiego w Polsce określone zostały różnymi technikami: metodą refrakcyjną, funkcji odbioru, residuum pierwszych wstąpień dla zjawisk telesejsmicznych i inwersją krzywych dyspersyjnych fal powierzchniowych. Poniżej głębokości 180-200 km obniżenie prędkości Vs o około 6% odpowiada przejściu litosfera-astenosfera. Prędkości średnie są stosunkowo wysokie, o 0,1-0,2 km/s większe od typowych dla kratonów prekambryjskich i nie mogą być wyjaśnione typowym składem perydotytowym górnego płaszcza. Sugerowanym rozwiązaniem może być silna anizotropia płaszcza.

Afiliacje:

1. prof. Marek Grad - Instytut Geofizyki, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski
2. prof. Jacek Puziewicz - Instytut Nauk Geologicznych, Uniwersytet Wrocławski
3. dr Jacek Majorowicz - Department of Physics, University of Alberta, Edmonton, Canada
4. mgr Kajetan Chrapkiewicz - Instytut Geofizyki, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski
5. dr Simone Lepore - Instytut Geofizyki, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski
6. dr Marcin Polkowski - Instytut Geofizyki, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski
7. dr hab. Monika Wilde-Piórko - Instytut Geofizyki, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski