Celem niniejszej pracy jest ocena przydatności pomiarów całkowitego pola magnetycznego oraz pionowego gradientu pola magnetycznego w środowiskowych studiach nad zanieczyszczeniami spowodowanymi przez materiały ferromagnetyczne. Problematyka badawcza opisana w niniejszej pracy dotyczy wpływu działalności górniczej na obszarze dawnej kopalni niklu, chryzoprazu i opalu w Szklarach na zanieczyszczenie środowiska przez substancje o własnościach ferromagnetycznych. Kopalnia ta działała od końca XIX wieku do lat 80. XX wieku, początkowo jako kopalnia głębinowa, a później jako kopalnia odkrywkowa. Jej wpływ na lokalne środowisko był negatywny ze względu na destrukcyjne metody wydobycia surowców, zwłaszcza niklu, oraz zanieczyszczenie gleb i wód odpadami kopalnianymi bądź hutniczymi.
Metoda magnetometryczna jest skutecznym narzędziem geofizycznym służącym do wykrywania minerałów o właściwościach ferromagnetycznych w glebie i wodzie. W przypadku obszaru Szklar, minerały te to głównie związki niklu, które występują w dużej ilości w górotworze. Powodują one anomalie dipolowe pola magnetycznego Ziemi wykrywalne za pomocą magnetometru.
W niniejszej pracy przedstawiono wyniki pomiarów magnetometrycznych oraz ich interpretację w kontekście oceny zanieczyszczenia lokalnych wód i gleb. Istotnym zadaniem było rozróżnienie źródeł anomalii magnetycznych. Na podstawie wiedzy o charakterystyce geologicznej Sudetów, literatury poświęconej magnetometrii oraz danych pochodzących z innych pomiarów geofizycznych, wykazano z bardzo dużym prawdopodobieństwem, że badane anomalie pola magnetycznego mają pochodzenie antropogeniczne i stanowią rezultat działalności górniczo-przemysłowej.
W przyszłości uzyskane wyniki mogą zostać wykorzystane w procesie rekultywacji obszaru kopalni w Szklarach, a także w prowadzeniu badań nad innymi obszarami górniczymi, wykorzystując podobną metodologię geofizyczną.