Badanie ostrości wzroku to podstawowe badanie w praktyce optometrycznej i okulistycznej. Istnieją różne metody przeprowadzenia tego badania. Przede wszystkim można je podzielić na metody subiektywne (podmiotowe) i obiektywne (przedmiotowe). Wyznaczenie ostrości wzroku pozwala na wstępną ocenę możliwości wzrokowych pacjenta, a także jest pierwszym krokiem przy diagnostyce
okulistycznej oraz dobieraniu korekcji dla pacjenta. Każdy specjalista zajmujący się wzrokiem rozpoczyna badanie od sprawdzenia ostrości wzroku.
Celem pracy było porównanie wyników badania ostrości wzroku uzyskiwanych za pomocą dwóch metod i ocena zgodności tych wyników.
Wykorzystano metody: z użyciem optotypów (pierścienie Landolta i literowe SLOAN) oraz Verniera. Badania przeprowadzano z wykorzystaniem programu FrACT.
W pierwszej części pracy zostały omówione zagadnienia związane z metodami badania ostrości wzroku, rodzajami testów, czynnikami wpływającymi na wyniki badania ostrości wzroku, obowiązującymi standardami przy badaniach, ostrością wzroku Verniera. W części doświadczalnej opisano metodologię badań własnych i wykorzystywany program FrACT. Przedstawiono także wyniki badań z użyciem
wykresów różnicowych Blanda-Altmana.