Praca skupia się na zagadnieniu dyspersji chromatycznej i zależności współczynnika załamania szkła z nią związaną. W części teoretycznej omówiono pojęcia konieczne do odpowiedniego zrozumienia tematu, w rozdziale trzecim przybliżono dwie podstawowe techniki pomiaru współczynnika załamania, natomiast w eksperymentalnej części pracy przedstawiono metodę przeprowadzania badań za pomocą układu pomiarowego składającego się z interferometru Michelsona, lampy halogenowej oraz spektrofotometru. Praca zawiera wyniki pomiarowe dla 6 różnych próbek szklanych. Przebadano również jedną ciecz – cykloheksan, używając do tego szklanej kuwety kwarcowej. Dla każdego przypadku przedstawiono wykresy grupowego oraz fazowego współczynnika załamania. Na podstawie próbki szkła F2 zobrazowano porównanie wyników pomiarowych z referencyjnymi. Wykresy zostały stworzone za pomocą programu komputerowego „MATLAB” – wykorzystywany w pracy kod został umieszczony w dodatku na końcu pracy wraz z dokładną instrukcją przeprowadzania pomiarów i justowania układu.