Praca skupia się na analizie występowania populacyjnych zaburzeń powierzchni oka u użytkowników miękkich soczewek kontaktowych. Najczęściej zgłaszanymi przez pacjentów objawami są suchość, dyskomfort, uczucie piasku pod powiekami, zaczerwienienie oraz podrażnienie oczu. Dolegliwości w zależności od stopnia nasilenia i czasu trwania znacząco obniżają komfort i jakość życia. Utrudniają naturalne i prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Przewlekły stan zapalny na powierzchni oka, zespół suchego oka, dysfunkcja gruczołów Meiboma oraz czynniki zewnętrzne tworzą patomechanizm błędnego koła rozwoju zaburzeń powierzchni oka. Prawidłowa diagnostyka, leczenie, zmiana stylu życia oraz edukacja pacjenta daje możliwości zmniejszenia dolegliwości choroby.
Dokładne badanie wzroku jest gwarantem skutecznego postępowania terapeutycznego. Składa się z badania fizykalnego oraz obszernego wywiadu. Powinien on obejmować informacje ogólne, choroby miejscowe i ogólne, zażywane leki, rodzaj i czas wykonywanej pracy, rodzaj noszonych soczewek kontaktowych, czas spędzany przed monitorami cyfrowymi i zażywane używki. Niezbędne jest dokładne określenie dolegliwości, czasu i miejsca ich występowania. Pomocne w diagnostyce są ankiety i kwestionariusze, z których najpopularniejszym jest kwestionariusz OSDI (ocular surface disease index).
W diagnostyce wykorzystuje się testy i procedury oceny stabilności filmu łzowego, ilości produkcji łez oraz stan powierzchni gałki ocznej. Wymagają one fizykalnego badania pacjenta. Praca opiera się na anonimowym zbieraniu danych ankietowych od pacjentów, w związku z czym elementy te nie zostały uwzględnione w niniejszej pozycji.