Praca poświęcona jest roli optometrysty w drodze diagnostycznej oraz terapeutycznej pacjenta z zaćmą. Pierwsza część pracy odnosi się do zagadnień niezbędnych do zrozumienia całości tematu. Uwaga skierowana jest na podstawy anatomii i fizjologii, a w szczególności na struktury związane ze zmętnieniem soczewki wewnątrzgałkowej. W kolejnej części omówiono patofizjologię, czynniki ryzyka oraz klasyfikację zaćmy wraz z chirurgicznymi metodami jej usunięcia. Część trzecia odnosi się do całości drogi diagnostycznej oraz kwalifikacyjnej ze szczególnym naciskiem na procedury wykonywane przez optometrystę lub takie które po odpowiednim wyszkoleniu mogłyby być wykonywane. W tej części wykorzystane są przypadki kliniczne pacjentów po chirurgicznym usunięciu zaćmy w Centrum Okulistycznym Świat Oka w Warszawie, w celu lepszego zobrazowania tego etapu. Ostatnia cześć przedstawia elementy drogi terapeutyczne po niepowikłanym zabiegu usunięcia zaćmy.