W niniejszej pracy dokonano ewaluacji lagranżowskiego opisu mikrofizyki w 2-wymiarowym kinematycznym modelu chmury. W rozdziałach wstępnych opisano procesy fizyczne prowadzące do powstania chmury i opadu oraz omówiono numeryczną reprezentację procesów fizycznych. Po zaprezentowaniu wyników przykładowej symulacji pokazano, jak parametry numeryczne modelu - liczba super kropelek na oczko siatki oraz rozmiar oczka siatki - wpływają na wynik symulacji. Pokazano, że rozpatrywanie procesu ewolucji opadu wymaga większej liczby super kropelek i mniejszego rozmiaru oczka siatki niż analizowanie procesu aktywacji. Pokazano, że widmo aktywacji wygenerowane przy pomocy modelu jest zgodne z widmem aktywacji uzyskanym przy pomocy znanych parametryzacji oraz obliczonym metodą analityczną.