Cechy biometryczne są wykorzystywane przez ludzi od dawien dawna. Systemy weryfikacji pomagają nam ustalić tożsamość danej osoby, a systemy identyfikacji ją określają. Głównym celem systemów, które zajmują się zarządzaniem tożsamością, jest uniemożliwienie oszustom dojścia do zabezpieczonych danych. Cechy biometryczne dzielą się na cechy fizyczne i behawioralne. Te pierwsze są cechami nabytymi (odciski palców), z kolei cechy behawioralne są nabyte i mogą zmienić się w ciągu życia, np. pismo. W ludzkim oku również można wyróżnić cechy biometryczne, są nimi siatkówka i tęczówka. Unikatowość tęczówki zapewniają bruzdy i krypty. Naczynia krwionośne siatkówki również są niepowtarzalne. Dzięki tym cechom możemy wykorzystać te struktury oka jako cechy biometryczne.