Historia pomiarów meteorologicznych w Strzyżowie
Pierwsze pomiary atmosferyczne zostały przeprowadzone w 1985 roku. Były one wykonywane na stacji meteorologicznej (na wysokości 260 m.n.p.m) oddalonym 1 km od centrum Strzyżowa w kierunku wschodnim. Obserwacje meteorologiczne były kontynuowane nieprzerwanie do roku 1993 kiedy to wyjechałem na studia do Warszawy. Na początku wspomnianego okresu pomiary ograniczone były jedynie do: temperatury powietrza, kierunku wiatru, zachmurzenia. Z czasem jednak udało się zgromadzić sprzęt meteorologiczny taki jak: termo-higrograf, barograf, pluwiograf, ręczny anemometr, barometr typu aneroid kilka termometrów minimalnych i higrometr włosowy. W późniejszym czasie również luksomierz oraz wiatromierze czaszowe. Pomiary wykonywane były w klatce meteorologicznej użyczonej przez Zakład Kwarantanny Roślin w Strzyżowie dla którego wykonywałem część pomiarów meteorologicznych. Standardowe pomiary meteorologiczne wykonywane były o godzinie 7 oraz 19. Pomiary o godzinie 13 nie były wykonywane chociaż notowane były wartości zachmurzenie oraz występujące zjawiska atmosferyczne. Wartości temperatury i ciśnienia dla tego terminu odczytywane były z przyrządów rejestrujących.
Na początku lat 90-tych poza standardowymi pomiarami meteorologicznym wykonywane były również pomiary mikroklimatyczne. Miały one na celu badanie zmienności parametrów atmosferycznych na obszarze okolicznego wzniesienia. Były to nocne temperatury minimalne na wysokości 5 cm, wysokości opadu, prędkość i kierunek wiatru. Ponadto prowadzone były obserwacje zmienności promieniowania słonecznego z wysokością. Wzrost promieniowania słonecznego z wysokością związany był z gromadzeniem się zanieczyszczeń w kotlinie miasta Strzyżowa. Wyniki pomiarów mimo tego, że prowadzone bardzo prostym przyrządem okazały się bardzo ciekawe i dały początek moim późniejszym zainteresowaniom naukowo-badawczym.
Idea powstania stacji do obserwacji radiacji oraz własności optycznych aerozoli powstała latem 2001 roku po eksperymencie badawczym MINOS na Krecie. Pojawił się pomysł aby wybudować na Podkarpaciu stacje podobna do tej z Finokali (Kreta) jednak zadanie to było małe realne ze względu na całkowity brak funduszy na tego typu inwestycje w Polsce. Badania nad aerozolem atmosferycznym w Polsce były w tym czasie prowadzone jedynie w Belsku i patrząc z punktu widzenia innych krajów były to badania na wstępnej fazej rozwoju. Podjąłem próbę budowy stacji z własnych środków liczyć na wsparcie w późniejszych latach. Stacja miała na celu badanie promieniowania dochodzącego do powierzchni ziemi oraz własności optycznych aerozoli atmosferycznych. W tym celu wybrałem na stacje obszar położony na jednym z najwyższych okolicznych wzniesień. Jesienią 2001 roku została zakupiona działka pod stacje a kilka miesięcy później pierwszy kontener. Zimą zostało wykonane podłączenie prądu. W 2003 roku dokonano ogrodziłem stacji oraz zainstalowano platformę pomiarowa, w celu wykonywania na niej pomiarów promieniowania. W 2004 roku dokonano podłączenia komputerów na stacji do internetu za pośrednictwem łączy radiowych. Pierwsze ciągłe pomiary wykonano w połowie 2004 roku.
W kolejnych latach stacja była systematycznie rozwijana i doposażana w
aparaturę pomiarową. W 2020r. na wysposażeniu stacji były trzy
kontenery, dwie platformy pomiarowej oraz masz pomiarowy.
Badania prowadzone w stacji była zarówno ciągle jak i
okresowe . Te ostatnie realizowane były podczas licznych kampanii
pomiarowych oraganizowanych przez Instytut Geofizyki, Wydziału Fizyki
Uniwersytetu Warszawskiego.