KURS MATLAB
Rok 2003/2004 semestr letni,
Laboratorium 7
Problem polega na znalezieniu całki oznaczonej funkcji f(x) na przedziale
<a,b>. Jest to łatwe, gdy znana jest funkcja pierwotna F(x) taka, że
F(x)’=f(x) nie zawsze jest to możliwe. Metody całkowania numerycznego
(kwadratury) polegają na przybliżeniu funkcji podcałkowej f na danym przedziale
<a,b> lub jego podprzedziałach przy pomocy innej funkcji, dla której
wartość całki jest określona analitycznie. Matlab stosuje kwadratury
Newtona-Cotesa - quad
(interpolacja wielomianem drugiego stopnia) i Simpsona - quad8
(interpolacja wielomianem ósmego stopnia).
Q=quad(f,a,b,tol,trace), Q=quad8(f,a,b,tol,trace)
f – łańcuch zawierający nazwę funkcji, funkcja musi być umieszczona w
odpowiednim skrypcie, musi zwracać wektor wartości a jej argumentem jest wektor
elementów.
a,b – przedział całkowania,
tol – wymagana tolerancja względna, domyślnie 10^(-3)
trace – parametr opcjonalny, pozwala na rysowanie wykresu z węzłami
kwadratury.
Przykład 1.
function [y]=funkcja_calkowana(x)
%% funkcja
Y=sin(x.*x);
%% Koniec
Wywołanie funkcji całkowania:
Q1=quad(‘funkcja_calkowana’,0,pi,1e-5,1)
lub
Q8=quad8(‘funkcja_calkowana’,0,pi,1e-5,1)
Przybliżoną wartość pochodnej można obliczyć przez obliczenie różnicy
pomiędzy wartościami funkcji dla sąsiadujących punktów. Wykonuje to funkcja diff,
która oblicza różnice pomiędzy sąsiadującymi elementami wektora. Jeśli wektory
xi y zawierają współrzędne kolejnych punktów krzywej to przybliżone wartości
dx/dy otrzymuje się za wzoru:
Dxdy=diff(y)./diff(x)
Analiza widma funkcji otrzymywanej za pomocą transformaty Fouriera stanowi
podstawię większości algorytmów przetwarzania sygnałów. Matlab dostarcza
wygodnych narzędzi do takiej analizy. Definicja fft(x) gdzie x
jest wektorem próbek sygnału. ifft(x) – oznacza odwrotną
transformatę Fouriera. Wszystkie pochodne funkcji transformaty Fouriera
znajdują się w grupie datafun.
Matlab pozwala na budowanie interaktywnych programów uruchamianych z poziomu matlaba. Interaktywność polega na zawarciu w jednym/kilku oknach całego interfejsu programu i udostępnienie użytkownikowi tylko tych elementów, które mogą ulegać zmianie.
Projektowanie interfejsu użytkownika może odbywać się z poziomu Matlaba lub
graficznie po wywołaniu funkcji guide.
Dostępne elementy m.in. to: przycisk, tekst, pole do wpisywania tekstu,
wykres, suwak, licznik.